Lubię artykuły wiarygodne, które nie tylko opierają się na rzetelnej wiedzy, ale również na osobistym doświadczeniu. Bowiem, kiedy wiedza poparta jest doświadczeniem, teoria okazuje się rzeczywistym dobrem. Dobrem, nad którym warto się pochylić, aby sprawdzić czy ono może stać się także naszym osobistym udziałem.

Coaching. Nie chcę generalizować i pisać o coachingu jako takim, bo metod coachowania jest co najmniej tak wiele jak jego „szkół” i czasem można w tej wielości utknąć czując się zdezorientowanym. Chcę zatrzymać się przy jednym modelu, mianowicie coachingu skoncentrowanym na rozwiązaniach, inspirowanym terapią Miltona Ericksona. Chociaż każdy coaching co do zasady skupia się na teraźniejszości oraz przyszłości i ma na celu wydobycie oraz uaktywnienie naszego „zamrożonego” potencjału, to ten w sposób szczególny, a priori, sankcjonuje zasobność klienta jako wystarczającą do zrealizowania celu. Zatem pytanie na które szukamy odpowiedzi w trakcie sesji brzmi: co i jak mogę to zrobić żeby osiągnąć cel, a nie: czy potrafię go osiągnąć. Bo to, że potrafię jest poza polem wątpliwości. Tym sposobem już na samym starcie znajdujemy się w maksymalnie komfortowej sytuacji: znamy swój cel, jesteśmy w pełni potencjału by go osiągnąć, pozostaje nam „tylko” dowiedzieć się jak możemy uczynić go realnym. Otwarte, neutralne pytania coacha inspirują i kierują nas w obszary, które dotąd umykały naszej świadomości – odkrywamy pokłady swoich zasobów, które stają się źródłem mocy potrzebnej do realizacji zamierzonego celu. Ten moment, kiedy dostrzegamy własne zasoby jest momentem dostrzeżenia w sobie sprawczości, co sprawia, że jesteśmy ze sobą czterokrotnie na TAK: TAK, chcę. TAK, mogę. TAK, potrafię. TAK, realizuję.

Biorąc pod uwagę, że każdy coaching jest narzędziem prowadzącym do zmiany, a zmiana jest niczym innym jak zapraszaniem nowego do własnego życia to jednak nic nie zmieni faktu, że  zanim zostanie oswojone i na dobre  w nas zaaklimatyzuje się, jest zawsze (mniej lub bardziej) związane z wychodzeniem poza strefę własnego komfortu. Zatem nasze czterokrotne TAK jest chwilą nie do przecenienia. W tym momencie zaczyna się nasza sprawczość: dajemy sobie zgodę na zmiany i działania, które prowadzą nas do osiągnięcia celu. Co więcej, cel do tej pory wydawałoby się nie do osiągnięcia, staje się mocno wyczekiwany. Mamy bowiem realne poczucie, że cel czyli pożądany rezultat, leży w naszym zasięgu. W dalszym procesie klient, ponownie inspirowany otwartymi i ogólnymi pytaniami coacha, opracowuje plan działania – kolejne kroki, jakie podejmie w drodze do realizacji swojego zamiaru. Okazuje się bowiem, że jeśli klient/coachee wybierze cel samodzielnie, sformułuje go pozytywnie i jeżeli ten cel leży w obszarze jego kontroli –  nieważne jak mało prawdopodobnie by brzmiał na początku – to w każdym przypadku klient/coachee jest w stanie go zrealizować.Klient , który eksploruje własne możliwości w stanie zasobnym i staje się twórczy. Poczucie bycia kreatywnym sprawia, że wzrasta jego poczucie własnej wartości, za tym podąża siła motywacji, i w konsekwencji doświadczanie własnej sprawczości, które z kolei buduje pewność siebie i chęć „sięgania po więcej”.

W ten sposób powadzony coaching, który bazuje na zasobach klienta i koncentruje się na rozwiązaniach jest bardzo skutecznym narzędziem rozwoju osobistego we wszystkich najistotniejszych obszarach życia: począwszy od tego najbliższego sobie czyli własnego dobrostanu, dalej życia rodzinnego do zawodowego włącznie. Konkretnych benefitów jest wiele: wzrasta samoświadomość, umiejętności uruchamiania własnego potencjału, twórczy sposób podchodzenia do zadań. Dalej: zwiększa się elastyczność działania, odpowiedzialność za podejmowane zadania, produktywność i jakość pracy, jakość relacji interpersonalnych. Co skutkuje wartością niezbywalną mianowicie zwiększeniem równowagi i jakości życia.