Istotą modułu pierwszego było głębokie zrozumienie specyfiki procesu facylitacji.

Facylitator przyjmując neutralną postawę, obserwuje grupę, daje odpowiednie narzędzia do pracy i pomaga wyłowić rozwiązanie.

Jako zapisane zdanie wydaje się to w miarę proste i przejrzyste. Ale konfrontując się z różnorodnymi procesami grupowymi, w tym pojawiającymi się konfliktami – rola facylitatora objawiła się jako trudna i wymagająca.

Nie jest łatwo ujawnić potencjał poszczególnych osób, jednocześnie pamiętając o celu i strukturze spotkania. Z jednej strony facylitator nie powinien wchodzić w rolę mediatora, trenera czy coacha i skupiać się na poszczególnych osobach, z drugiej – wszelkie nieuświadomione konflikty i napięcia od razu przekładają się na pracę grupy. Wydało mi się to takie delikatne w swojej strukturze. Tajemnicze i nieuchwytne… podobnie, jak tajemniczy i złożony jest każdy człowiek. A tu mamy do czynienia z grupą ludzi, z ogromnym potencjałem, który tak łatwo wymyka się z rąk.

Na zajęciach przyszła do mnie myśl, że jedną z najważniejszych kompetencji facylitatora jest ciekawość, uważność i otwartość na różnorodność. Im bardziej facylitator będzie potrafił odkleić się od etykietowania, tym więcej wniesie lekkości do procesów, co będzie skutkowało bogatszymi rezultatami.

W trakcie modułu I wielokrotnie zachwyciłam się postawą facylitatora i tym z jaką lekkością i mocą trzyma przestrzeń. Często miałam wrażenie, że odbywa się spektakl grupowy a każdy z uczestników może włączyć się w dowolnej chwili i z autorskim tekstem, byle pamiętał, że czas przedstawienia jest ograniczony 😊

Ta metafora teatru towarzyszy mi do tej pory.

Najlepsze procesy grupowe to takie, które zapamiętałam ze swojej kreatywności połączonej z puszczeniem ról, które towarzyszą nam na co dzień. Bardzo inspirującym doświadczeniem było wejście w wymyślone role na spotkaniu spółdzielni mieszkaniowej, które przybliżyło nas do istoty konfliktu – tego na poziomie świadomym, ale też nieświadomym.

Mam poczucie, że facylitator bardzo docenia strukturę, a uczestnicy – wolność w jasno ustalonych ramach. Wierzę, że z tego połączenia mogą powstać bardzo użyteczne i wartościowe procesy.

Jestem bardzo ciekawa do jakich wniosków przybliżą mnie kolejne moduły.

Marta Jakowska