Wielu specjalistów L&D stoi przed wyzwaniem wdrożenia całościowej polityki rozwojowej w ich organizacjach. Kryje się za tym potrzeba realizacji uporządkowanych i zaplanowanych działań, które będą brać pod uwagę zarówno perspektywę pracowników jak i cele firmy.

Jednym z etapów ewolucji roli specjalisty L&D jest odejście od wizerunku dostawcy zewnętrznych usług rozwojowych na rzecz architekta wewnętrznych procesów uczenia się. Aby być w stanie zwinnie adaptować się do ciągłych zmian i rozwijać się zgodnie z wyznaczonymi priorytetami organizacja musi posiadać zdolność samodzielnego uczenia się.