… ciekawość pociąga za sobą budowanie atmosfery zrozumienia, a ona z kolei zwiększa gotowość do mówienia wprost, do spierania się w dążeniu do konsensusu, do dotykania sedna sprawy, które jest kluczowe, jeśli chcemy na przykład podjąć wspólnie decyzję, pod którą każdy z nas się podpisze. Jedni z większym zachwytem inni może z mniejszym, ale wszyscy w poczuciu wewnętrznej zgody. Wszyscy z poczuciem satysfakcji, sensownie wykorzystanego czasu, dobrze zainwestowanych zasobów, energii, wysiłku, a przede wszystkim ze świadomością, że osiągnęliśmy efekt, który wydawał się niemożliwy.

Brzmi jak sielanka? Niemożliwe do osiągnięcia? Dla jednych to niemal codzienność, bo facylitacja na dobre zagościła w ich firmach i ten styl pracy jest naturalny, wpisany w kulturę działania organizacji. W wielu miejscach podejmowane są próby włączania ludzi w tworzenie organizacji w głębszym zakresie, niż tylko poprzez wykonywanie obowiązków wynikających ze stanowiska pracy. Solidną podstawą do tego, by uruchamiać i korzystać z potencjału ludzi, są wysoko rozwinięte kompetencje interpersonalne, uważność, wypracowany warsztat pracy z grupą. Czasem jednak to nie wystarcza, by poradzić sobie z wyzwaniami, które naturalnie powstają, kiedy mamy takie nagromadzenie różnorodności perspektyw, emocji i interesów w jednym miejscu i czasie. Kiedy aż kusi, by prześlizgnąć się po temacie spotkania, zanim stworzą się podziały, czy jak często bywa, jedni zdominują spotkanie, a inni wyłączą się, wyczekując jedynie zakończenia „wspólnej” pracy. Kiedy pozornie łatwiejsze wydaje się dyrektywne zarządzenie sytuacją, podjęcie decyzji czy rozdzielenie zadań bez konsultacji z tymi, których to bezpośrednio dotyczy, żeby tylko uniknąć niekończącej się wymiany zdań, która do niczego nie prowadzi.

Kiedy poznałam techniki i narzędzia facylitacyjne zobaczyłam, że drzwi do efektywności spotkań są otwarte, nie trzeba ich wywarzać. Odkryłam też, że jak wszędzie, trzeba zacząć od siebie – od budowania swojej postawy, zarówno w roli uczestnika, jak i prowadzącego spotkanie. To ode mnie zależy, czy zdecyduję się wyłącznie być na spotkaniu czy w nim uczestniczyć, a także na ile będę się starała wzbudzić w sobie otwartość i ciekawość. Osoba z facylitacyjnym podejściem do prowadzenia spotkań z pewnością umożliwi grupie wejście w ten tryb pracy, który pokazuje, że można wychodzić ze spotkań z autentycznym zadowoleniem z jego przebiegu i uzyskanych rezultatów.